Daha dün gibi
Akliman’ın kumlarına sarılıp ayrılmıştım
Tavaklı İskelesi’ne gelmeden içimi kapladı özlemin
Yanımda eşim vardı
O da vedasız ayrıldı manolyalarından
Tek tesellimiz
Ezine’ye kadar bize katılan Yavuz Bey’di
Sözümüz sohbetimiz hep Akliman üstüne
Çiçekleri, böcekleri, kuşları konuştuk hep
Avuçlarımda nasıra dönüştü özlemin
Kirpiklerimin ucundan aktı hasretin.
Komşuların bir kaçı
Hala uykudaydı biz Akliman’dan ayrılırken
Güneş uykulu uykulu bakıyordu
Şafak teknesinde uzanıyordu maviliğe
Mercanlara, kupalara selamımı götürüyordu
Her santimine alın terim damladı toprağının
Gelincikler asfaltın içinde can buldu
Güllerin her rengini resimledim yüreğime
Kayısıdan, vişneden bol ne vardı soframızda
Bir ölçü şeftaliye, bir ölçü şeker
Masamızda reçelleri sessizce dans eder
Her bahçe gelinliğini giymiş kız gibiydi
Bana da gel, bana da uğra diye dalları sitem ederdi
Bir kırlangıç yuva yapmış
Evimizin batıya bakan yamacına
Ara sıra iki meraklı gaga uzanır yuvadan
Uçmayı bilebilse yardıma gelecek gibi bakar
Toza toprağa bulandım her günü
Tüm yorgunluklarımı kumlara serdim
Dalgalar alıp süpürdü
Kuşlarla birlikte yedik yemeğimizi
Suyu birlikte içtik kana kana
Zeytinim söz verdi bu yıl
Geçen yıllardan da çok verecek ürününü
Aysel ilk pastenesini açmış Gülpınar’ın
Toprağı işleyen elleri una bulanmıştı
Eşim ilk su böreğini açtı elleriyle
Kurabiyelerini yaptı
Her şey daha güzel olacak diye
Söyleştik her güzel günü
Bir kaç gün ayrıyım sevgilimden, Akliman’dan
O zamana arkadaşlar indirir kayığı suya
Çağkent’te yok eski dostluklar
Eski sevgileri sarıp götürmüşler uzağa
Nimet hanım ayrılalı aramızdan
O taraflara bakasım yok artık
Kimi oğlunu yitirmiş
Kimi umudunu kaybedip gitmiş
Hayat sürüyor herşeyden habersiz
Acılar durulur, sevgiyle örülür eskisi gibi
Zaman nelerin ilacı değil ki
Biraz bulanıp toprağa
Güllerin dikeni batsın tenine
Yalın ayak koşarsan kumsalı
Tüm acılarını salarsın denizin koynuna
Yeniden doğuverirsin
Yeniden uyanırsın uykularından
Kelebek dokunuşuyla yarınlara...
Turan Gökmenoğlu
Göztepe, 29 Haziran 2006
Kayıt Tarihi : 1.7.2006 11:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!