Aklıma düşme artık.
Çünkü seni hatırladığım her an,
zihnimde yıllar boyu çatlamış aynalara bakmak gibi;
her kırıkta bir yüzüm,
her parçada senden kalma bir lanet var.
Seninle geçen hiçbir anı,
zamanın hafifleten ellerine teslim edemedim.
Çünkü seninle yaşadıklarım, unutulacak kadar sıradan değildi.
Ne acın sıradandı,
ne gidişin…
Ne gülüşün masumdu,
ne de susuşun affedilir.
Ben seni sevdim.
Ama bu, çiçeklerle bezenmiş bir bahar değildi.
Bu sevgi,
bir erkeğin kendi gururunu boğazlayıp,
elleriyle sana sunmasıydı.
Ve sen o elleri tuttun mu?
Hayır.
Sen o elleri çektin yere,
üstünde yürüyerek geçtin.
Seninle konuşmak,
bir uçurumun kenarında yüksek sesle dua etmek gibiydi;
ne sesin duyulurdu yukarıdan,
ne de biri elini uzatırdı düşmeden önce.
Ve ben hep oradaydım;
senin gelmeni beklediğim o kenarda,
her şeye rağmen düşmeye hazır…
Yeter ki bir bakışın değsin diye.
Senin suskunluğun,
en kalabalık çığlıkları bastırırdı içimde.
Ve ben her sustuğunda,
bir adamın içten içe nasıl yok olduğunu öğrendim.
Sen bir cümle kurmazken bile,
ben sayfalarca sustum.
Çünkü senin sessizliğin bile emir gibiydi bende.
Ve en ağır darbeler,
zaten kelimesiz gelenlerdi.
Şimdi biri gülüşünden bahsetse,
ben içimden küfrederim.
Çünkü o gülüş,
bir adamın ömrünü kandıracak kadar güzel,
ama kalbini parçalayacak kadar zehirliydi.
Beni orada bıraktın…
ama öylece değil.
Parçalayıp, eksiltip, ezip…
sıradan bir günün içine gömüp gittin.
Sana şiirler yazdım.
Ama bu yazdıklarım romantik duvarlara asılsın diye değil,
kanı durduramayan bir adamın
son çırpınışı olarak kalsın diye.
Sen aşkı bir oyuna çevirdin,
ben onu savaş zannettim.
Sen gitmeyi özgürlük bildin,
ben kalmayı sadakat sandım.
Ve artık…
sana dair hiçbir şeyin hatırası olmamalı içimde.
Çünkü seni anmak,
her seferinde aynı yerden bıçaklanmak gibi.
Senin adını bile anmak istemiyorum.
Zaten artık adını hatırlayınca değil,
sana duyduğum öfkeyi hissettiğimde
daha çok ben oluyorum.
Yalvarırım değil,
uyarıyorum seni:
Aklıma düşme artık.
Çünkü senin hatıran,
artık sadece sabrımı test eden bir yük…
ve ben hiçbir yükü sonsuza dek taşımam.
Kayıt Tarihi : 21.4.2025 02:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!