Akla Kara -deneme- Şiiri - Necdet Arslan

DENEME

nasıl mutlu ederim bu harflerimi?
birileri bir şey söylesin.
kimyasında mutsuz harfler olunca, itinayla ortaya serdiğim her tümcem katrana dönüşüyor.
aynaya bakıyorum ; yüzüme de bulaşmış mı bu siyahlık,diyerek....
Yaşama Uğraşı'nda Pavesa da benim gibi yapmıyor muydu :
''Kendimi yalnız bırakmamak için bütün gece aynanın karşısında oturuyorum!''
İlkin beni çok net gösteren aynaya zamanla bir haller oluyor ;git gide flulaştırıyor elimi yüzümü. Sonra simsiyah bir perde geriliyor aramıza.
gece siyah,aynadaki görüntü siyah ,sözcüklerim ve tümcelerim siyah !
Saat 20.00'ye geliyor. Kalemi bir köşeye fırlatmalıyım.Yazmak yasak bu akşamlık bana.
Ya yarın sabah ?
Günün ilk ışıklarıyla birlikte aynaya bakmayı düşünüyorum ; ama içimde esrarlı bir korku var.
Usuldan usuldan The Beatles dönüyor.
Ah bu şarkının sözleri de nerden çıktı şimdi :
'' Bu sabah aynaya baktım,kimseyi göremedim ''
uyandığınızda belki sizleri göremeyebilirim.Dokunun bana ,varlığınızı duyumsatın ve bildiğiniz şarkıları kuşlarla birlikte söyleyin.
Kuş şarkıları tıpkı çocuk şarkıları gibidir, pırıl pırıldır ; dupdurdur...
Sözcükleriniz hep mutlu harflerden oluşsun. Bembeyaz bir dil kurarak mutlu tümceler döşeyiniz anı defterlerinize...
Henüz ilkgençlik yıllarımızdı.Ben de yaşıtlarım gibi gömleğimin yaka cebine 'horozlu ayna' koymadan sokağa çıkmazdım. O aynalar biz çocukları hep güzel gösterirdi.
Yarın sabah kendimi göremezsem 'bir milyoncular'ın tümüne teker teker uğrayıp horozlu ayna soracağım...