Akış Şiiri - Sefa Bilici

Bu akış, deveran...
Durmayanlar neden durmuyor,
Dönenler nereye dönüyor,
Bu gözlük de nedir
Dûrbin neyi göstermek istiyor
Perdeler, gölgeler, numuneler
Ya şu akan murad, budamı gerçek değil

Kollarına ölüm bilezigi takılan
Aylar, mevsimler, seneler,
Hastalık, kaza, azrail
Savaşlar, kavgalar, kader
Bu firtınalar, dağdağalar
Bu gördüklerim de nedir
Hangi gerçegin habercisi

Yeşil, mavi, çamurlu, berrak, sıcak, soğuk
Perdeler arkasından bakan avcı,
Beklediğin yeter
Tak iğnenin ucuna kefeni
Doymadan, tatmadan...
Hakikate ermeden..
Çek çıkar beni kuyulardan,
Beynimin içindeki hapishanenin
akıp giden gölgelerinden,

Az yüzüp, gölgelenip, az da süzülüp
göçüp gidecektim zaten
Biraz renk, kum ve çakıl hepsi bu kadardı