heyhât,bu akıl ziyân olmadan cam fanusta
Yunus gibi kaybolup gitti bir okyanusta
varlıktaki ince tülbendi açsam,bakanlar
hayranlık içinde her şeyi telkinsiz anlar
artık ne gönülde gâm,ne ziyâretçi bir his
kalpsiz değil a cânım insan oldum bilâkis
korkmam,kâbusuymuş aklın,bu dünyâda kendi
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
tebrikler
Sizin şiirnize yorum gerekmiyor.
Selamlar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta