Hüzünlerini içinde yaşamak alışkanlığın oldu reddedilip kapatılan kapılarda
Sevdiğini biliyorum geziyorsun uçurum kenarında
Zamanı gelene kadar bekliyorsun o köprü altlarında
Eğitimin temeli sabır seni sınayacaklar o ruhunun sınırlarında
Toprak ana nasıl bitkiyi yetiştirme olanağı sağladığında
Sen de öyle çıkacaksın içindeki gücü bulduğunda
O güne kadar keyif sürecekler makamlarında
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta