Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Akıl Oyunları.
2000'lerin başında ,izlediğimizde bizi dayak yemişe çeviren film...
Tek kişilik Russel Crowe show ,esasen.
Bir kaç gündür bu filmi düşünüyordum ara ara.Güzel denk düştü şiiriniz ruh halime.
Aklın bir başka yönünü anlatıyordu film.Kendine yönelik suikastçiliğini...Şizofreniyi...
Şiirinizle betimlenen ve bugünün dünyasına hâkim akıl da sanki tüm dünyayı ''kitlesel bir şizofreniye'' gark etmiş gibi...
...ve kesinlikle John Nash'inkinden kat be kat daha zararlı,yok edici bir şizofreni..
...ki Nash,aklının onu terkettiği noktasında hayatının...Kalbine,sevgisine,sevdiğine tutunarak çıkıyordu dehlizinden.
Biliyorum ,günün sonunda...
Tüm bu yıkıntıyı kaldırıp bir büyük ''Merhamet Apartmanı'' (-Masumiyet Müzesi/Orhan Pamuk) inşâ etmemiz gerekecek.
Açısı,duygusu,biçemiyle farklı,etkileyici bir şiir okudum Şubat Bey.
Tebriklerim ve saygımla.
merhametten uzakta kalan..
güzel şiirdi.. tebrik ve teşekkür..
Nefs ile akıl karmaşası gibi geldi bana şiir :) özellikle son bölümde
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta