Topraktır bakışın, meçhule yolcu
Gülüşün, ıslak bulutta
Yalnızlık burun sızısı.
Damlalar yağmuruydu yastığa
Mezar taşının okşayışı
daha şiirinin imla kuralı var
kelimelerin
biraz senden biraz ondan
ikircikli canlı gibi duyguların
daha kitabını yazmadan
ellerinle taramadan yüzünü
Acılarımıza bir anne gerekirdi
Doğması için
Adına aşk denilen
Sen yetim
Ben yetim
Babalarımıza kaçardık rüyalarımızda
Hala
Ellerdeki yolculuğu
Devam ediyor sandığımız için
Aşkımız doğum
Babamız ölüm
Sen kontrolsüz şaşkınlığım
Erişilmezliğini sevdiğim
Bir baksan ya gözlerime
Belki martı ayaklanır
Mavi gözlerinde
Devrimler sadece
Silahla yapılmaz ya
Bir bakışla bile
Evine döner yürek
Gel artık tayfalarım
Işıltınızda onun yüzü
Limanımın hatırına
Ruhuma demir alın
Suda kaç çocukluk batar
Kaç aşk kurtarmaya çalışan
Can simidi
Kelimelerin karışmış anılarıma
Çekiyor beni dibe
Ne kadar dirensem de
Rüzgâr her zaman bulutta saklanmaz
Hayallerime
Sevdalarıma karışmış
Demir almak yalancı baharlara kalmış
Aşk için söylenmeyen söz
Bir sen kalmıştın
Şimdi kelimelerimin yokuşuna çıkıyorsun
Aşk için şiir olacaksın
Yüreğimizi yaktılar sevdayla
Yetim çocukların saçlarında kaldı ellerimiz
Biz kendimizden geçip insanı sevdik
Çocuğun gözleriyle baktık dünyaya
Kül rengi anne, beyaz baba
Yoktu
buluttan
hiçbir alacağım
ondandır
denizlere uzak konaklarım
ne gemim oldu
hayallerime götürecek
ne de tayfam
acemiliğimi giderecek
bir tek çöl kaldı bana
sıcakla
kum
seçme şansım
Sevdayım aşkım çöl
Sürülmüşüm canımdan içeri
Sonsuzlukta bir taneyim rüzgâra karşı
Karşı durdukça ölüme savrulurum
Ateşim yangınım Sevda
Sevdaya döndükçe kendimi bulurum
Serseri rüzgârlar da, yaprak izlerini soyduk.
Kelepçelenmiş gamlı bulutlara
Name-i ruhumuzun, ahşap notalarını yağdırdık
Eskimiş hikâyeler çaldı, şiir aktı penceremden
Eskilikler devrildi üzerime, mavi mavi aktım.
Hep aynı kelime
Başlarken de, biterken de
Bir kelimenin eksikliği
Bu kadar mı eksik bırakırmış yaşamı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!