GİBİSİN
Dengin yok şu cihanda ya
Dokunulmaz mabed gibisin
Masum ve çocuksu
El değilsin, ben gibisin
Göklere çekilmişsin
Bir erişilmez, ulaşılmazken
Yanımda hissettiğim güzel peri
Bir muştu olursun bazen, bulutlar arasından gelen
Bir umut olursun, güvercin kanadında
Kalemimde yazı olursun.
Hiçbir zaman bilmedinse de içimde ne olduğunu
İşte düşündüklerim bir bir çıkıyor
Lal olsa dilim ve tutmasa elim
Aşkı anlatacağım yerlere ve göklere
Lakayt bir şekilde hayat oyununu oynarken
Sözlüklerde, korkutulmuş kelimeler ararım,
Kitapçı raflarında, yasak kitaplar.
Bütün heyecansız akşamlar, benimdir,
Büsbütün köreltilmiş duygular benim.
Gece majestelerinin sakinliğidir,
Hayat seninle güzel
Ve bu ev varlığınla yeniden şekilleniyor
Dokunuşunla çiçek açarken bütün tomurcuklar
İçimdeki canlı bombanın saati susuverir.
Yüreğim aydınlığa koşar,
Hasta ruhum ebedi karanlığı yaşarken,
HAZAN MEVSİMİ
Sen adamı dinden imandan edersin
(Aynen) sabık sevgililer gibi...
Teksif edilmiş hayatlarsa
Yangın mahallerine benzer.
Tercüme aşklara dönüşmüştür...
Ben her akşam, her akşam ben
Umutsuzum, yorgunum,
Sonra…
Göklerden gelen bir uykuyla açılır,
Arınır, durulurum,
Evet ben her gece, her gece ben
HERŞEY SENİN İÇİN
Kaktüsün başımın üstünde…
Bir gün sana layık olabilirsem,
İşte o gün senleysem ve dağılmamışsam
Bil ki bir yetim sevdadandır,
Aşağıdan yukarıya ruhumun kanaması…
Kelebekler ışığa üşüşürmüş,
Ben de bir ziyaya aldanmışım,
Koca yıllar boyu…
Şimdi anladım bir serapmış.
Döne döne aradığım.
Bir şeyim ben, bir şeyim.
Hiçbir şeyim…
Olsa da olmasa da bir şeyim
Hiçbir şeyim…
Her şeyim, her bir şeyim,
Hiçbir şeyim…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!