Akif Çe4 Şiiri - Akif Tütüncü

Akif çe
daha şiirinin imla kuralı var
kelimelerin
biraz senden biraz ondan
ikircikli canlı gibi duyguların
daha kitabını yazmadan
ellerinle taramadan yüzünü
güneşin yapraklarını dökmeden şiirine
şöyle bir taramadan gözyaşlarını
toprağı arama ellerinle

,,,,,,,,,,,,,,

hem kendisini
hemde babasını taşıdı yüreği
iki kişi yaşayıp
hiç yaşamadan öldü

,,,,,,,,,

sessizdi ya babası ölmeden
daha bir sessiz oldu
en çok sevdiği sözcüğü duymadığından

,,,,,,,,,

kalbi tek tüfekli erdi
küçük yaşta kaybetmişti şairini
üvey anneydi yolculuğu
babası nüfusta eski
yaşamda genç ölmüştü
annesi
yaşamın duygularını daha kavramadan
beyaz saçlarına asılıp
intihar etmişti
akrabalarına hiç benzemiyordu
aşşağı mahalledendi çocukluğu
yüzünü anne tarafından
kalbini baba tarafından almıştı
kaygılarını canlandırıyordu zayıf bedeni
tam babasının yerini alacaktıki
öldü

,,,,,,,,,,,,,,

balıkları yarıştırıyorum
kimi evine gidiyor
kimi yem olmaya büyük balığa
kim bilir hangisi bir ırmaktan derin bir su içti
kana kana
kimisi yetinmeyip okyanusu içmeye kalkıştı

balıkları yarıştırıyorum
kulaç atıyorlar dalgaların izini kapmak için rüzgardan
adını öğrenmemişler daha yosunların
sahillerle duvar örmüşler arama
oltayı unutmuşlar
ağa koşuyorlar
,,,,,,,,,,,,,,
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Hayal bu ya
bir gün doğum günümü kutlayan dostlarım olacak
bez bebeklerimi dikecekler benimle birlikte
demli bir çay demleyecekler annemden gizli
anneleri mutfaktan pasta aşırıp bana verecek
benimde harçlığım olacak babalarının akşam eve gelişi
bir kapı aralanacak
bir yaşım çıkacak karşıma
gelen babam olacak
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Rus ruleti oynuyorum hayatla
annem kurşunları çalmış
boş tetik hep bana geliyor
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Biliyorum karanlıksın be kardeşimde
insan biraz güneş çalmaz mı zor günler için
binlerce yıldır o senin içine giriyorken

önce kızıllığıyla girdi içine
sonra uykudan uyandırdı

biliyorum karanlıksın be kardeşimde
ayda senin kardeşin
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Şiirlerimi hep bir parmaklıklar ardın da yazıyorum
biliyorum bir gün uçacak kelimelerim
kanatlanıp
konacak bir edebiyat dergisinin içine
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
İki çıplak bedenden
bir çocuk çıkar dedi
hayatı tanımayan çocuk

iki çıplak bedenden
iki yalnız çıkar dedi
yaşamı izleyen çocuk

iki çıplak bedenden
aşk çıkar dedi
yaşayan çocuk
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Akif şiir yazmayı öğreniyor
elinde tebeşiri
karşısında kara tahtası
bir tek silgisi yok
yazdığı her şey tahtada kalıyor
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Büyük şairler her gün başka birini sever
acemi şairler
bir ömür boyu birini