Akçakışla .nın Kalbinde Şiiri - Salim Erben

Bir gün ansızın çöker akşama sessizlik
Dağların omzuna ince bir hüzün konar
Ormanın içinden geçer soluk bir rüzgâr
Sanki köyün eski bir hatırasını arar
Gizli yanları
Yaylanın serinliği dokunur içime
Çocukluğumun ayak izleri hâlâ orada
Her çimen her çam kokusu
Bana unuttuğum bir sevdayı fısıldar
Büyümez çocuklar karır içinde
Bir kuş kanadına alır yalnızlığımı
Göğe savurur
Ben bakarken küçülen bir nokta olur
Ve o an anlarım
Akçakışla da insanın kendi sesi bile
Biraz daha içten biraz daha durudur
Gün döner
Gök ufka kızıl bir sızı bırakır
Bir annenin yumuşak nefesi gibi
Sarmaş dolaş olur köyün akşamı
Ve bil ki
Nereye gidersem gideyim
Bir yayla serinliği saklıdır içimde
Bir çam kokusu vurur ansızın yüzüme
Bir derenin uğultusu çöker geceme
Ben o an
Akçakışlanın kalbine geri dönerim