Irmak gibidir insan, derinliği görülmez
Yüreğinde saklıdır, sevdası yakar gider
Fırtınalar kopsada, umutları, serilmez
Damarında akan kan, sessizce akar gider
Toplasamda özümü, sana koşup gelirim
Mecnun değilim ha dost, çölde susuz eririm
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta