AHUZAR HASRETİN
Sen gülünce
Bendeki mevsimler bahar olurdu
Gönlümün serinliğine sözülünce nefesin
Esrarengizsin bakışlarınla ruhum alevlenir
Seninle hayat buluyordum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta