Ben zemheri yaşanırken
Karın çok yağdığı bir günde, doğmuşum.
El bebek gül bebek büyümüş,
Önce çocuk, sonra bir delikanlı genç olmuşum.
Ve ben, yokluğu görmüşüm
Anladım dargınsın, demek’ ki bana,
Ne zaman gördüysem kaçtın sen benden,
Bir zaman biz dosttuk, ne oldu sana,
Hep benden kaçarsın, selam vermeden.
Hani biz hep dosttuk, dost kalacaktık,
Dokunur oldu, bazı sözler bana.
Yoruldum.
Hayat, acımadı bana
Ve.....
Her gören bir tuhaf bakar oldu, ak sakallarıma
Yordun be, beni
Hayat.
Oysa ben, yorulmaz sanırdım kendimi
Sen beni yordun hayat.
Yordun.
Düşünmeye bile, halim yok şimdi.
XX
Şu ben’ mi, yıllardır yolda yürüyen
Bir garip yolcuyum, hayat yolunda
Susuzluk açlık ne, bile bilmeden
Yol giden yolcuyum, dağın başında.
XX
Ben hayata küsmedim, hayat bana küstü
Çekmez oldu kahrımı
Ağır geldi her halde, benim kahrım.
Ne zaman yakalamaya çalışsam, hayatı kaçırdım elimden
Yaşatmadı şöyle bir kendini.
Bitmişim’ de, gücüm kalmamış artık.
Uzanıp’da, dinlenmek istiyorum.
İnsan bu kadar’ mı, güçsüz düşer.
Çoktandır hep, seraplar görüyorum.
İnsan hayattan, bu kadar’ mı bezer.
Uyuyup, uyanmamak istiyorum.
Her yer yine sessiz, yapayalnız düşünürken,
Karşımda duran hûlya senin sevdalınım ben,
Üzgün ve de dalgın, sana sessizce bakarken,
Karşımda duran hûlya senin sevdalınım ben.
Mef’ûlü/ Mefâîlü / Mefâîlü / Feûlün
Seviyorken bir zamanlar birini
Vermediler, yok saydılar sevgimi
Ağlatırım, kime dökem içimi
Alamadım sevdim ben de birini
Hor gördüler yok saydılar sevgimi
&
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!