Gerçekten de iki kişilikti aşk.
Ne ben, sensiz olabilirdim,
Ne de sensiz olabilirdim ben.
Tabi bir de sen vardın
İki kişiydin giderken…
Sustum.
Hızlandı zaman,
Yaşlandı bakışlarım…
Affedin beni yetişemezsem yarına.
Kendiliğimden kırıldı saatim.
Santim, santim dokundum eşyalarına.
Dilimde bir tek nakarat kısmını bildiğim
Sevda türküleri.
Elimde kimin olduğunu bilmediğim bir sigara.
Yine içemedim şu mereti
Seni hatırlattı bana…
Bir hata, bin çukur,
Bir çukur, bin yara.
Yapbozun, kaybolan parçalarıyız,
Bir araya gelsek bile eksiğiz artık.
Elinde olmadan belki de!
Belki istemeden kendi de!
Gidecek…
Vazgeçen “o” olacak ancak
Eksilen sen olacaksın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!