Öyle özledim ki seni,
öyle özledim ki,
Gönlümde, şiirler sensiz yarım kaldı
İçimde şarkılar sensiz öksüz kaldı,
Gel ne olur,
Gel, Şarkılar söyle,
Öykü: YAKINA DÜŞEN BOMBA
Yazılış: 25-12-2007 16:10
İstanbul'da kenar mahallede bir kahvehanede, bir kaç günlük sakalıyla sert bir görüntü veren adam, televizyona doğru ellerini sallayarak sert sert konuştu.
-İşte böyle yapacaksın ki, zenginler de rahat oturamasın.
Yakınındaki düzgün giyimli adam cevap verdi;
Rüzgarın Oğlu (Küçük Dostlar-2)
Aynı mahallede oturan Ali ve Osman, Almanya’ya yeni gelen bir ailenin çocuğu olan Mehmet’i de aralarına almış ve üçü çok iyi arkadaş olmuştu. Ailesi ile Almanya’da yeni bir hayata başlayan Mehmet ise Ali ve Osman sayesinde, sıkıntılı ilk alışma döneminde rahat etmişti. Arkadaşları Almanca öğrenmesine de yardımcı oluyordu. Okul başlamadan Mehmet birkaç cümle kurmaya bile başlamıştı.
Osman’ın güzel bir bisikleti vardı ama Ali’nin ki oldukça güzel, havalı bir bisikletti.. Fakat Mehmet’in ailesi fakirdi, bisiklet alamamıştı.
Mehmet’e bisiklet alamayan babası oldukça üzülmüştü. Bu üzüntüsünü biraz azaltmak için bir tahtanın kenarına taktığı tekerlekler sayesinde ‘tornet’ denen bir oyuncak araç yapmıştı. Mehmet de, arkadaşları da torneti sevmiş ve binmişlerdi. Fakat tornet bisikletin yerini tutmuyordu. Bazen gezmek istiyorlardı ama tornetle gezmek mümkün değildi. Birkaç gün bindikten sonra Mehmet de torneti oynadıkları sahaya getirmez olmuştu zaten. Arkadaşlarının bisikletlerine arada biniyordu.
Karartmadan, kendi bahtlarını
Son şiirimi sökecekler kalbimden
“Atın, hayır yok artık bu bedenden”
deyip, sürecekler atlarını...
Kapanıyor yavaşça perde,
Yalan! , gün doğmayacak ömrüme
Yalandır, her söylenen,
Ben bilirim gizlerimi,
Kimse bilmez ki ben kadar beni,
- Hey canım, canım -
Hey canım, canım
Hey dostum, dostum
Baharım bitti
Gayri gurbet canıma yetti
Bir kelebek döner durur
başımın üzerinde
Ne gelir,konar ellerime
güvenipte
Ne gider uzaklara
terkedipte.
Düştüm bir zalim eline
Ağlar oldum gündüz-gece
Ah etsem, duyanım yok ki
Kendim yandım kendime
Ellerim hep boşa gider
Önde bir ayak sesi vardı kaçan
ve ardımda bir ayak sesi kovalayan
Ben hızlandıkça hızlanan
Sırtımı kollayarak
Aldım hançeri koştum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!