Ben, aklın yolunu tuttum
Sevk eyledi beni aşka
Aşk aldı aklım benden
Olmaz imiş bir bedende
Ne seher bildim, ne gün
Mutlu olmaz ama
Hayal kurar Çitlembik
Bir zalimin elinde
Yanar durur Çitlembik
Yıkılmış hayalleri
Şiir yazsam ebedi
Demezler hiç edebi
Darılsam, kızsam da
Bırakmam ben edeb’i
Bir garibin çektiğin,
düşüne bilir misin?
Derdi, hayali ne,
Düşü ne! bilir misin?
Zebra diye korktum idi
Şaşırtmak için beni
Boyamışlar çizgili
Kandırıldım oy, ‘at’mış
Vapur sandım kıyıda
Herkes gitti, kaldım zorda
Hesaplarım hep zararda
Ellere devlet kuşu uğrar da
Bize devekuşu bile görünmez
Gözümdeyse zaten yaşlar,
Ben yağmuru neyleyim
Hal bilmezsin, dinlemezsin
Yar derdinle ben neyleyim
Ben, buz misali sevdalarda, kayan oldum,
Herkese yabancı, kendime ayan oldum.
Gülüşlerim yüzümü terketti, hoş görün,
Biten bir dert üstüne, bin dert sayan oldum.
Zor gelirdi gurbet, gurbette kalan oldum,
Vatanı kurtardım bir gün,
Bir gün uçtum kaf dağına.
Herkese sarıldım bir gün
Bir gün kaçtım yalnızlığa.
Güneşe uzandım bir gün
Bir gün düştüm karanlığa.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!