Kurdum mangalı hadi hazırım,
Gelsin malzemeler ne duruyorsunuz?
İşte ateşi yükseldi mangalın,
Geldi artık kıvama benim gibi.
Özenle yerleştirdim,mangala
Coşkular, kalabalıklar,
Yığın yığın insanlar,
Dört bir tarafımda.
Ben neresindeyim hayatın,
Ben hayatta mıyım acaba?
Gözlerim kapalı,
Geceyi dinliyorum.
Issız, sessiz ve sakin,
Sadece duyduğum huzurun çığlıkları.
Nicedir hasretmişim huzura,
Maralım, dağların değil,
Gönlümün ceylanı.
Seke seke aklımdan geçersin.
Sen;
Damarlarımın içindeki kansın.
Hayatsın, cansın.
Sabah olmak üzere bozca adada.
Işıklar hüzünlü hasret biraz.
Terasa bakıyor ışıklar özlemle.
Fakat, yok beklediği umut artık orada.
Teras boş nicedir.
Sen ne çok bensin, sadece kendinsin.
Olunamayacak kadar sade ve gerçeksin.
Sözlerini bana süslemezsin,
İçinden geldiği gibi söyleyensin.
Sesinin tonundaki renksin.
Başım ağrımazdı benim.
Gülücük eksilmezdi yüzümden.
Gönlümün bolluğu,
Bereket ekerdi çevreme.
Neşem, neşesiydi herkesin.
Heybetli Spil gururlu duruşun yeter.
Açmışsın anne şefkatiyle kollarını.
Tüm Manisa’yı bağrına basıyorsun
Al, al bizi de kanatlarının altına.
Niobe gözü yaşlı efsane,
Diyorum;
Aşk bir ilah olsaydı, tapılmaz mıydı?
Aşk bir din olsaydı, inanılmaz mıydı?
Fakat aşk laiktir, biliyor musun?
Akıl ve kalp birbirinden ayrılmıştır.
Tek yürekte birleşmesi yasaktır, kanunlarca.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!