Ahmet Tınmaz Şiirleri - Şair Ahmet Tınmaz

Düşkünün derdine bir gram melhem,
Ol ola bilirsen ne mutlu sana....
Din iman aşkına insan gönlünü,
Al ala bilirsen ne mutlu sana....

Meram et insanı insandan seçme,

Her derdin dermanı vardır,
Şiirde kalp karasına,
Aşık maşrukuna yardır,
Şair de aşk yarasına.

Gönül gözü bakmaz boşa,

Bu yaşam bir yüktür taşımak ister.
Ermez murada dolana ne dersin..
Aslında ilimle ışımak ister,
Biçare cahil kalana ne dersin....

Küçük bebek derlerde,
Her şeye aklı ermez.
Gözü kaldı şerlik de,
Eli erse fikri sürmez,
Denklemek zor bee

Kavlimiz kavuşmak yıllardan beri,
Kadere küsmenin zamanı değil.
Yürekte yer bulur sevginin yeli,
Delice esmenin zamanı değil.

El ele gezerdik atiye doğru,

Hasret özlem dolu dolu,
Huzuru nara görürüz.
Belli değil sağı solu,
Yaşamı bora görürüz.

Madde için dağlar aştık,

Sabah ile düştüm rızık peşine,
Gücümü sırtladım akşama kadar.
Kazancın kaynağı dünya işine,
Gayreti katladım akşama kadar.

İşçi olmak başka haz verdi bana,

Gitme dedim yüzüme baktın,
Gidersen git uğurlar olsun.
Candan sevdim sevgime haktın,
Bitersen bit uğurlar olsun..

Dengeni bil seveni yerme,

Her şeyin güzeli beraber olsun,
Ne olur sevdiğim narlama beni.
Mutluluk dediğin mis amber olsun,
Fazlaca meyledip kurlama beni.

Kahında seversin umut içinde,

Gezip görsen Konya'yı,
Kalsa kalsa ne kalır...
Haraç alsan dünya'yı,
Kalsa kalsa ne kalır...

Kul olmuşsun yerinme,