Sakın benden uzaklardayken hissetme yapayalnız
Bedenim senle olmasa bile, kalbim bırakmaz yalnız...
Sanma ki mesafeler aşkımıza engel
Bizim aşkımız dünyalara bedel
Şunu bil ki tek aşkım sensin benim
Sensiz geçen günlerin telafisi yok be sevgilim
Görüldü hüzünlü gözler derinde
Son bir umut, o da yokluğun elinde
Kavuştu göktekiler yeryüzünde
Döküldü gözlerimde virane ruhlar
Yazdım seni sevda defterime
Ne güzeldir kalabalıktan muaflık
Yalnız kalanların içleri kalabalık
Gecelere tutuldum, bu ne hoş karanlık
Gecelerin en güzeli sessiz ve yalnızlık
Yanında sevdiklerin olsa da
Etrafın insanla dolsa da
Kalbine bir kuş konsa da
En sonunda hepimiz yalnızız
Gidiyorlar süreklice zamansız
Yine kış mevsiminde bulutlar
Beyazlarla boyanmış ağaçlar
Ayrılık şarkısı çalıyor yaralar
Neden kalanı bağlıyor karalar
Sensiz geçen günler hep ağlar
Kendime bile geçmiyor artık sözüm
Beraat edemez mi yürek mahkumu?
Yalnızlığa müebbet mi yedi özüm?
Dört duvar içinde tekim, yok gökyüzüm
Geceler beni kendine çekerken
En derinlerindeyim karamsarlıkların
Zaman acımasızca geçip giderken
Geriye kalan sadece yalnızlıklarım...
Hani ölsekte bitmezdi bizim sevdamız
Demiştin bırakmam seni yalnız
Böyle mi olacaktı seninle sonumuz
Kaldık şimdi bak ikimizde yalnız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!