Kokunu bir kere alsam bırakmam nefesimi
O kadar seviyorum, sen düşün artık gerisini
Bu karanlık yine hüzne gebe
Gündüz huzur, gece korkulu bahre
Ferd nevanı duyur uzaklardan
Boğma beni kaderin sessizliğine
Leyâlim fecre kadar düşünce
Gökyüzü zifte büründü
O tertemiz yağmular
Şimdi çamura döndü
Bir şeyler bitmişti bu gece
Rüzgarları kimse tutamaz
Bir çiçek bahçesi isterim
Renkleri kişiliğinden olsun
Bir gökyüzü isterim
Işığı kalbinden vursun
Bir deniz isterim
Mutluluk gözyaşından olsun
Bilmiyorum bu kaçıncı gözdeki yaşlar
Gözüm görmediği an özlemim başlar
Bu kaçıncı aynalarda parçalanışlar
Benim sevgim gerçek, bir ölüm kadar!
Nedendir bir türlü çözemedim
Bir kara sevda ki dağları getirir dize
Ölümsüz aşklar var iken, ölüm ne yapsın bize
Yıl geçer
Dost gider
Az kalır yandaş sayısı
Kış günlerinde iple çekerim mayısı
Zaman beni çocukluğuma geri götür
Keşke demekle geçiyor bir ömür
Ömür gibi geçer, seni görmediğim bir gün Zaman su gibi geçer, senle olan her gün
Lalaler, papatyalar gibi güzelsin gülüm
Ellerin ellerime değmezse ben ölürüm
Divane oldum sevgimden, özlemimden
İlave ettin aşkını, kalbime gönlünden
Merak etme beni, öptüm gözlerinden
Herkes birbirinin arkasından kuyu kazar
Yozlaşmış toplumlar hep mi azar
Belki biter bir gün bunlar azar azar
Kalbim tanıdığım en içten yazar
Zaman zamanla herkesi terkedecek
Ne zaman gelecek, parlak bir gelecek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!