Ahmet İdrisoğlu Şiirleri - Şair Ahmet İd ...

Dizelere dökülür canhıraş haykırışım,
Sadece kalbimledir, senle değil yarışım,
Olur mu bundan böyle sevda ile barışım?
_______Söylesene, sevmişsem bunun neresi yanlış?
_______Duyulmaz mı bebeğim kalbimdeki haykırış?

Çırpınan denizin en derininde,
Dinlensin bedenim senin teninde,
Seni görüyorum kızda, gelinde;

Yüreğim sevdanla, seninle dolu,
Sana aşığım ben Allah’ın kulu.

Yüreğim kapandır giren çıkamaz,
Değmeyen kullara bir şey diyemem,
Öyle bir ateştir dostu yakamaz,
Sarmayan kollara bir şey diyemem.

Orada dostlara sonsuzdur vefa,

Hoş geldin,
Hoş geldin meyhanemin en yürekli kadını,
Beyaz güller kadar temiz yüreğini bilmeseydim
Kurar mı idim,
Şu kuytu köşedeki masanı?

Şairim diye çıkmış, bana sahtekâr demiş,
Sen ancak bir yavşaksın, bunu böyle bilesin,
Utanmaz, kardeşime çakma, hilekâr demiş,
Sen ancak bir uşaksın bunu böyle bilesin.

Onun bunun ardına sığınır da ukala,

Müdür olsa, memur olsa masada,
Süslü püslü imza atsa ne yazar?
Caka satar, selam verir arada,
Kravatı boyna taksa ne yazar?

Onun işi korumakmış yerini,

Uzun bir ovadan gelince sona,
Ünlü taş ocağın görünür Daday,
Dermandır bağların cana, canana,
Gönüller dertlerden arınır Daday.

Yiğittir oğlanı, sevdalı kızı,

Cıvıl cıvıldın bir zamanlar,
Hani şu çocukluk yıllarımda,
Sonra,
Ardı sıra yaşadığım gençlik hayallerim;
Oysa
Şikâyetlerim vardı yaşamımda

Ya güdeceksin bu deveyi,
Ya da gideceksin bu diyardan;
Ne kadar çabalarsan çabala
Anlamaz o, halden.
Verirsin neyin varsa,
Huzur için,

Seninle büyüdüm, yüceldim yazdım,
Uzat bana elin ver Veysel Veysel,
Açmıyor bağlarım, solgun güllerim,
Gönülde gülleri der Veysel Veysel.

Gözleri görmüyor sanırsın ama