Ahmet İdrisoğlu Şiirleri - Şair Ahmet İd ...

Yitirdim sanmıştım aşkı kalbimde,
Açtı yeni bir can ruhum efendim,
Ben gülümü buldum sen efendimde,
Benden sana hayran ruhum efendim.

Birlikte olsaydık biz her dem keşke,

Kaldırımda oturdumdün akşam,
Popom üşüdü -bağışla-,
Taşlaşmıştı,
Soğuktu kalbin kadar.

Kaldırımlara döktüm içimi,

Bir cahil başım var doymaz günaha,
Affına, rahmete, Rahman’a geldim,
Rahminle yargıla sultanım beni,
Cebrail’le gelen Kuran’a geldim.

İblisin zulmümden kadın mekrinden,

Ne var ötelerin ötesinde,
Hep kızıl kıyamet mi?
Hani söz vermiştin huriler vardı,
Tubalar nerde?

Bir haber yok mu,

Rastladığım o günde umutlarım yitmişti,
Gözlediğim tek mekân topraktı arkadaşım,
Rüzgârlarda savulmuş sevdalarım bitmişti,
Bedenim sararan bir yapraktı arkadaşım.

Açtın gonca gül gibi, yeşerdin son yaşamda,

‘Gel’ diyorsun,
Yollar olsaydı aramızda
Gelirdim,
Yıllar kadar uzaksın gülüm,
Mazi gibi geride,
Gelemem.

İçlerinde bir hüsran var gibiydi Ya Rabbi,
Yalvaran bakışlarla gördük emeklileri,
Yaşamları adeta zor gibiydi Ya Rabbi.
Bir ömür tükettirip kırdık emeklileri,

El açacak haldeler şu ramazan gününde,

Yapraklarında yitirdiğim özlem,
Umutlar,
Mutluluklar;
Çileydi özlemim,
Çilendi,
Hüsranı özlüyorum şimdi.

‘Onurun onurumdur’ dedim de yüzlerce kez,
Anladın mı anlamını bilemem;
Ben buyum
Muhatabım gururumdur her zaman,
Hiçbir zaman kaldırıp ta
Bir çırpıda silemem.

Kim derdi gurbetin yolcuları,
Buluşur da bir yerde ‘merhaba’
Kimin derdiyiz sanki bu gün?
Sen ve ben.

Bir başından bir başına yurdun,