Kimin umurundayım ki,
Herkes umarsızken.
Ben umarsızken belki de,
Birilerinin umurundaydım.
Umarım yanılmamışımdır,
Umarsız olduğum günlerde…
Sevgi, aynı çiçeği koklamak.
Aynı suda yıkanmak.
Aynı zamanda; her zaman, her yerde,
Aynı yatağı paylaşmaktır.
Karar verdiğimizde sevişmeye,
Ben bir yazarım.
Yazdıklarımla ilgilenen olmadı.
Sadece benimle ilgilenildi.
Bin parçaya bölünsem herkes mutlu olacak mı?
Hiç bir yol aynı değildir.
Kimi yorar kimi huzur verir.
Bazen insan kendini yorgun hisseder.
Çoğu zaman da çekip gitmek ister.
Dışardan görenler ise gıpta eder.
Çünkü bilmezler elem, gam ve keder.
Belki sonun başlangıcındayım.
Belki de başlangıcın sonundayım.
Ama artık bir şeyin farkındayım.
Artık buradan ayrılmalıyım.
Yaşayamadıklarım,
Yaşayacaklarımın habercisi olabilir mi?
Daha bir gonca iken,
Yoksa yine solabilir mi?
Bu karanlığın sonu nerede,
Bugün de gün ışımadı.
Işıyacağı da yok zaten.
Hoşçakal yalnız derken.
Hayata veda ediyorum çok erken.
Frigyalı bir köle,
Mum ışığının gölgesinde.
Kibele’nin dikenli güller,
TAPINAĞIN NERESİNDE?
Acılarımı hep içimde sakladım
Ve bu kutuyu açmayı kendime yasakladım.
Yaptığım hataları hesapladım
Ve bunları yüreğime sapladım.
Bir yalandan mı ibaret bu dünya?
Yanılıyor muyum ben yoksa?
Sevdiğim, saydıklarım mevzi değiştirmiş.
Ben ise insanlığımı sürdürüyorum güya.
Ne zaman bitecek bu rüya?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!