Dolaşırken niksarın sokaklarında
Simit tablası ile
Ne güzelde giderdi simit ayran
Akşam eve gidince
Hele de annemin yemekleri
çocukluğumda!
Tanıştığımız da daha henüz 13-14 yaşlarındaydım
Önceleri bir hevesti sonra aşka dönüştü
Tıpkı yeni evliler gibi, sana sıkı sıkı sarılmıştım
Öyle tutkuluydum ki hep içime çekerdim seni
Senin için evden para bile aşırmıştım
Tabii ki annemden de bir güzel dayak yemiştim
Bir kurt kızı tanısam
Karakaşlarının altında kara gözleri olsa
Yanakları gamzeli boyu önemli değil
Dudakları kiraz olsa
O bana baksa ben ona
Aslında yazmak istiyorum
Seni beni
Sonra mazide kalan yarım kalan yanım gelir aklıma
Sokak sokak dolaşıp sattığım simitler
Kaldırımlarda tökezleyip düşüşlerim
Simitçi oğlum diye seslenen ablalar teyzeler
İki kişi idiler,
Biri atlı biri yayaydı,
Yok, boncuk taka caz dediler,
Bilmem şeker vere cez dediler,
Ucundan azıcık dediler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!