Kara toprağa teslim ettim umutlarımı
Bütün kelimelerim gömüldü mezar taşlarına
Dudaklarımda yarım kalmış ahlar var
Göğe yükselen duman gibi, sonsuz
Gözlerimde biriken her damla yaş
Bir kere bile gülmedi bu talih yüzüme
Her adımda bir yara, her duruşta bir düşüş
Ve bil ki, zaman dediğin bir cellatmış
Her sabah bir ip atar boynuma usulca
Annemin duaları bile ulaşmaz olmuş göğe
ben ölünce söyleyin anneme ağlamasın
uzaktanda olsa ben onu izliyor olacağım
elimde kâğıdım ve kalemimle
umarım ki beni son koz görecekler
kurtuldu gittidiyecekler biraz sonra
git gideceksen
bekleme
yorma ne beni
ne de kendi yalanlarını
ben yoruldum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!