En çok sevdiğini kırıyormuş insan
Geç anladım kim yar kim ağyar imiş
Sen ne kadar öpsen, başına koysan
Asıl seven ne giden ne de bekleyen imiş
Geceler şairlerindir
En güzel şiirleri yazmak için
Çünkü geceleyin
Şairin mürekkebine ay karışır
Ve izlerler
Nasıl mısra olduğunu her serzenişin
...
Saklandılar tatlı renklerin ardına
Siyah yüzleri beyaz maskeler altındaydı
Ve kendi özgürlükleri adına
Çaldılar özgürlüğünü gökkuşağının
Ne uzak kal isterim benden
Ne de birkaç metreden yakın
Öyle bir yerde dur ki
Bağıra bağıra beni konuş
Kus nefretini bir anda içinden
Yine duymayayım, yine haberim olmasın
Kader sağolsun diyelim
Varsa başka konuşacak cümleler
Gerek hakaret olsun gerek övgüler
Hepsini diyelim yaşadıklarımız için
Ama en sonunda
yine kader sağolsun
Korkarım sevme beni masum kız
Ben senin gibi renkli göremem hayatı
Evvela ellerim kirlidir
Sözlerim sert ve kırıcı
Mutlu olmaya pek vakit bulamam
Yüzümdeki mutsuzluksa kalıcı
Bir mesafe koy aramıza
Gidip gelmek mümkün olmasın
Buluşmak ve kavuşmak adına
Hiçbir umut kalmasın
Öyle bir mesafe koy ki aramıza
...
Bir mermere kazımışlar adını,
Canın çıkmış gibi yerinden,
Kapatmışlar dört bir yanını,
Sanki ölüyorsun da inanmıyorum.
Eğer yalnızlık başına vurursa birden
Sarılacak birilerine ihtiyacın olursa
Ve bir anda vazgeçmek istersen kendinden
Haber et orada olacağım
Benim gibi soğursan insanlardan
Ne güzel yüzün var, ne de özel yanın
Nedir seni böylesine ayrı yapan
Sen misin çok değerli kadın
Yoksa ben miyim sana değer katan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!