Hoş geldin sevgili.
Hoş geldin gelmesine de,
Nasıl çıkar bilmem ki?
Üzerine sinen, o ağır
Gitmelerin kokusu.
Babanın sonsuz bir sabırla
Taşı yontan, şekil veren
Taş duvarlar ören
Nasırlı ellerinde ki
Ağrıları dindiren
Bir umuttun sen
Uzatsam ellerimi
Dokunamayacağım biliyorum
Onun içindir ki;
Tedirgin yüreğimle
Duygularımla dokunuyorum.
İhanet bir bakış ile geldi
İçinde biriktirdiği zehri
Gözlerinden, gözlerime kustu
Ve ben sustum.
Ruhumu ve bedenimi
Benden el etek çektiğin zamanlarda
İçimde bir yerler üşüyor.
Sınır boylarında buluyorum kendimi
Biranda
Mayınlı tarlalarında.
Atın beni mısralarınıza,
Şiirlerinizde kaybolayım.
Kurtarın bu bedenden,
Kalemlerinizden akan yazı olayım.
Haykırın dizeleri dört bir yana,
Maden işçisiydim,
Kömür karası gözlerinde.
Elim ayağım şiire bulandı da
Aşkı çıkaramadım.
Naçar kaldım,
Dolu dizgin koşarken
Ayağı kırılan bir atın
Çaresiz kıvranışlarıydı
Sana varma çabalarım.
Alçı tutmaz
Kemik kaynamaz
Omuzuma dokunamasa da, umuduma dokundu
Gözleri gözlerime değdi ve gülümsedi
Sol yanımda çarpan bir şey olduğunu fark ettim
Hiçte yabancı değildi tanıyordum onu
Nasıl da özlemişim
O bir çift göz hatırlattı bana
O kadar çok biriktirdim ki
Sensizlikde seni içimde
Korkuyorum!
Bir gün çıkıp gelirsinde
Kıyımda, köşemde
Yer bulursun diye.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!