Dokunmaya kıyamamak mı, aşk ?
Yoksa bakmaya doyamamak mı ?
Yoksa onca kalabalık arasından
Yerine başkasını koyamamak mı ?
Gözlerinde kaybolmak mı, aşk ?
Gökyüzünün mehtabı dokunurken pencereme
Gecenin en geç saatlerinde seni düşünüyorum
Seni kaybetme korkusu, eşlik ediyor geceme
Gökyüzü karardıkça bakışlarına bürünüyorum
Sabahın güneşleri de eşlik edecek birazdan
Sana gitme demiyorum ey sevgili
Gitmek istediğin her yol açık olsun
Ama gittiğin yere de götür sevgimi
Yalnız bırakma ilgimi ne olursun
Ben en çok seni kaybetmekten,
Geçiyorsun bir tren misali zaman
Durmuyorsun hiç
Fakat; yolcunda hiç eksilmiyor senin
Yeryüzündeki tanıdık simalar ,
Pencerenden bakıyorlar bana
Hepsinin suratı asık insanlar .
Senin gözlerinde ilkbaharı görüyorum
Çiçekler açıyorum sana her baktığımda
Kuşların sesiyle rüyalara dalıyorum
Sadece Seni düşlüyorum, her yattığımda
Senin gözlerinde ilkbaharı görüyorum
İçime damla damla bir korku düşüyor
Bir gün nehir olup taşacakmış gibiyim
Rüzgarlar estikçe fırtınalar üşüyor
Sanki bir kuş olup uçacakmış gibiyim
Kaynağı belli değil ama orda bir yerde
Ne yazık!
Başka bir dünya olduğunu sananlara
Ne yazık!
Dünyaları versen gözü doymyanlara
Ne yazık!
Elindekinin değerini bilmeyen insanlara
Ben bir şeylerin peşinden koşmalıyım
Bir şeylerde beni durmadan kovalamalı
Yorulmadan , sıkılmadan koşmalıyım
En büyük derdim yapacaklarım olmalı
İlerde bir gün pişman olmamalıyım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!