Ahmet Ayaz Şiirleri - Şair Ahmet Ayaz

Ah! Ah!
.....Türkiye’m,
...........Anadolu’m,
............... Memleketim.
…
Her gün ölüm,

Bütün güzellikleri,
Tek tek önüme serdim;
Bir kadın gülüşünü,
Her şeyden tatlı gördüm.

Hastayım, talihim
Bu yıl da yattı.

Boynuzlu deyyusların,
Boylarından uzun
Boynuzları

Dermanını arar iken her derdin,
Kalemine ilham oldum namerdin.

Yüzlerinde ayı,
Gözlerinde güneşi;
Giysilerinde,
Baharı gördüm.
…
Güller,

Emek verip büyüttüğün bir bebek,
Yedi sülalene söverse şaşma.
Belki âlim olur belki bir kelek,
Seni tekme, tokat döverse şaşma.

Çiçek gibi incitmedin dalını,

Hakk’ın yolundayım, Hakk’ı anarım;
Besmeleyle işe başlamalarım.
Rehberim bülbüldür güle konarım,
Namerde mavzerdir taşlamalarım.

Bugün de kalemi aldım elime,
Eşe, dosta birkaç güzel söz kalsın.
Demesem de yakın kaldım ölüme,
Erenlere çiçekli bir yaz kalsın.

Gönlümden güzellik gitmedi benim,

Güneydoğuluyum;
Dedem Çarko Ahmet,
Babam Halaf Ayaz.

Rençberlikten gelme,
Bir çiftçi çocuğuyum.

Parkın birisinde,
Bir bahar günüydü.

Oğlan, kaş etti, göz etti,
Bir kaç tatlı söz etti.