Bugün üç beş kafadar doplanacağız,
Yalvar yakar çul çaput topladığımız bir akşam için,
Başı boş hülyanın çapkınlığını bırakıp bir yana,
İçelim dedik...
Rakısız,
Kadehsiz...
Hep ertesi düştü,
Günlerin yüzyıla yağdığı bütün ayrılıklara,
Ve o anı,
An olsun kurtaramadık öteden…
…
Vakti heybemizde taşıdığımız günden beridir,
'çağıldar, hep bir ağızdan
bütün boşluklar, göğün yırtıldığı o serzenişten
aşağı
beni yıkayan bu yağmur,
bulutların senle gezdiği gökten mi geliyor....?
Tarih ‘ayraç’larında kudurmuşuz,
Gün gün,
Gölgeliklerinde ‘parantez’ler taşıyoruz,
Sonrasına ayrılık yazdığımız aşka, sevgiye,
Yüklendiğimiz ‘üç nokta’lar mı bizi yoran…
…
Teselli
'acılarımızın ortak yanlarını paylaşmaktan dönen duygular varmış-
döndükleri yerlerden tesellilerini yanlarına almayı unutmuş olarak...'a/arslan
Zan altında,
Zan altında,
Zan altında,
Kabul et, ne kadar savaştıysak içimizde,
Bütün kılıçları hicranın,
Pas mı pas zan altında…
Bir yazgıdan geliyorum, gülücükleri bayramlara saklanmış çokça umut taşıyorum ceplerimde. Vaktin hayalle kesişen kapılarına koşuyorum,
Karanlığın da sevinçli olduğunu söyleyen ay hecelerini yazıyorum pencereye.. Gelir mi gelmez mi-gelir de gider mi suallerinin kaytardığı cevaplar buluyorum artık. Ayrılık lekelerinin artık bir yargı bildirmediği kelimede yetiyorum kendime. Gün ayrılık dilinden sebeplerin serpişmiş saçlarına,tel tel dolanmış anlamlarıma, pazarlıksız… Sadakat, eğildiğim dualarda avuçların gibi sonsuz huzurla kucak açıyor, Düş çocuklarımın hepsinde bu sadakat bayramının sevinci, bu ümit şenliği, bizi biz eden düğüne karışıyor…
Siyahı sevmedi,
Beyazı giymedi,
Kırmızıyı dokumadı bir kış günü,
Yeşil, bir ağaç dalında dayanmadı penceresine,
Toprak, gökyüzünü boyayınca rengine,
Yağmur kokusunu duymadı hiç,
Şüphelerim sel oldu,
Tedirgin akan yağmurdan sonra bulut doldurdum,
Ceplerim taştı,
Acımanın aç vaktinde yetimlik yolcular saydım,
Gözyaşım mezar küreği, mirasım sıfır dünya huzuru,
Beyanlarım kustu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!