DNA’sını Allah’tan
Gıdasını topraktan
Suyunu buluttan alan
Ahlat ağacım!
Sen,
otuz yıldır bahçemi süsleyen,
bâkir doğanın bir nişanesiydin
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
İnsanın bir ağaca,bir kediye bir köpeğe yada bir başka canlıya bağlanması ve onun için sevinip üzülmesi ne kadarca insani bir duygu...
Sağol ey yitirdiğimiz güzellikleri hatırlatan,insanî değerleri sıradan olaylarda,doğada,iletişimde, yaklaşımda arayan ve bulduğunda da bir cevher bulmuş madenci sevinci yaşayan dost.Sağlıklı olasın çok yaşayasın...
ben çok sevdim...ne güzel, dedim....çok güzel...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta