Ruhlaruñ cân bâğınuñ berg-i gül-i handânıdur
Saçlaruñ dil bezminüñ bûy-i ‘abîr-efşânıdur
Dilde mihrüñ cân vérüp sakladuğum éy meh bu kim
Mü’minüñ kalbinde cândan sevgili îmânıdur
Göñlümüñ tahtında şimdi éy kemân-ebrû senüñ
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta