Éy subh-ı rûhuñ matla‘-ı envâr-ı İlâhî
Sen mihri bu matla‘ néce rûşen éde mâhı
Mâhî gibi dil ‘ârızuñ âbında yüzerken
Mâhiyyetin anuñ néce keşf éde kemâhî
Dil vechi var étse rûhı devrinde tevakkuf
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta