Ey uykularımı yerle bir eden gafil insan!
Gözümü açmak için bile vaktim dar benim.
Dudaklarım kilitlense yetim kalsa lisan,
İçimi kağıda dökmeye ahdim var benim.
Bir geçittir her yandan kör kurşun gelse dahi,
Göğsüme siper olur bitmez umudum benim.
Bunca çile sizce çok mu gelir bana sahi?
Çileyi bir yudumda içerken ruhum benim.
Silip atmak kolay olmuş tek kalemde var'ı,
Zarar gelmez alışkındır yok'a gönlüm benim.
İsterseniz göstermeyin bir ömür baharı,
Bir dost gibi sarılıyor kışa ömrüm benim.
Kopardınız hep yıldızlarımı gökyüzünden,
Gökyüzünde tükenmez hiç kehkeşanım benim.
Bilmiyorsunuz neler çektim insan yüzünden,
Elbet yerini bulur ansızın ahım benim.
Kalabalık bir sabahın sefasız akşamında,
Cefalı yalnızlığa sarılır sayem benim.
Yine de güçlüyüm ve dimdik duran başımda,
Nice oyuncular oynatıyor sahnem benim.
Sarıl istersen genç ateşten dört kolla bana,
Ateşte benim, hava da benim, su da benim.
Kafa tutar her zerrem iğneli oklarına,
Korktuğun o sokakların yokuşu da benim.
Benim ben intikamdan ve kandan fikirlerim.
İster silah ol ister yay, aklım zırhtan benim.
Kayıt Tarihi : 16.6.2023 23:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!