Ahdar'a Ağıtlar Şiiri - Metin Bahri

Ne uyku kapatır ne de ölüm,
Yalnızlık kuyusunda yeşeren korkumu.
Çelik astarlara tutundum.
Yüreğimle söküp atıyorum tüm bu mahşeri.
Bir umut gerek, şu sarsaklamış vücuduma,
Sanki asırlar boyu yetecekmiş gibi.
Demir parmaklıklar arasından uzanıyor gökyüzü.
Mevsimleri özendiriyor gözlerin,
Bahar'a yoldaş oluyor tüm güzelliğiyle,
Sonbahar, düşman kesiliyor ömür boyu.
Bir bıçak gibi dikiliyorum,
Alıp karanlığıma sokmak istiyorum,
Aydınlansın istiyorum gözlerim,
Yeşillere boyansın...
Yaşatır mıyım tüm bu evreni?
Kadehlere boğsam zamansız,
Gözler'e aşılanırken ahdar mevsimi.
Damgalansın içimdeki canavar,
Yeşillere boyansın ruhum.