Ah Yüreğim Şiiri - Metin Başol

Her şey değişti şu yaşlı bedende
Bir yerim var ki,
İlk günkü gibi,
Kaldı öylece,
Hiç yaşlanmadı sanki

Gözlerim..
Yoruldu uzaklara bakmaktan
Sisli-puslu görüyor her şeyi
Şakaklarımda çizgiler daha belirgin artık,
Sakallarım saçlarımdan on yıl daha yaşlı duruyor
Yüzüme kederden bir anıt dikildi sanki
Her bir karesinde anıların izi var,
Gel gör ki sevgili;
Bir yerlerde ellerinin izi var.

Simsiyah saçlarıma karlar düştü,
Kollarımın gücü yok,
İyiden iyiye dermandan düştü

Akciğerlerim karardı,
Soba borusu gibi oldu nefes borum,
Ateş bacayı sardı.
Ösafagüs kanamalı,
Damarlarım tıkandı
Yeterince kan taşımıyor.
Lal oldu dilim,
Artık şakımıyor.

Pankreas çoktan eks oldu,
Yasakladı bana tatlı olan herşeyi,
Bana yasak olman belki de ondandır.
Aspirinim ol,
Gel kanımı sulandır.

Kendi yerine sığmıyor dalak
Sürekli sınır ihlali yapıyor salak
Karaciğer paramparça,
İflasın eşiğinde,
Haciz dayanmış kapısına,
Anlasana.

Midemde inceden bir yanık var,
Sızım sızım sızlar,
Ekşiyor sabahları, nasıl yanıyor.
Bedenim artık kendini taşıyamıyor.
Ellerim yorgun, bitkin,
Kendi başımı bile kaşıyamıyor.

Koşar adım çıkardı ayaklarım merdivenleri
Şimdi nefes nefese kalıyor.
Belleğim herşeyi unutsa da,
Bir türlü unutamıyor bırakıp gidenleri.

Bir yerim var ki,
Hiç değişmeyen yorgun bedende
Hala genç, hala capcanlı,
Hiç vazgeçmiyor,
Nasıl çalışıyor delice,
Nasıl durmadan çalışıyor
Nasıl seviyor herşeyi,
Içinden geldiği gibi,
Nasıl seviyor inadına hayatı
Seni sevdiği gibi.

Nasıl seviyor, nasıl seviyor
Ne varsa sana dair,
İnsanı, doğayı, yağmurlu havaları
Bilimi, müziği,sanatı,
Nasıl seviyor, nasıl seviyor
Şiiri, öyküyü, romanı, edebiyatı

Ah, yüreğim,
Varsın,
Eller seni de,
Hep, gülüyor sansın,
Söylesene,
Bunca acıya nasıl dayanırsın?

..................................0................................
Metin Başol
Ankara- 9 Kasım 2009
Saat, onu beş geçe