ne garip
hayatın sonbaharına dökülmüş aşk tohumları
ikinci baharı yaşarken sevinç gözyaşlarımız
kim derdi ki gönül bahçelerimizde ölümden bir umut yeşerecekmiş
ne garip
gelmekle başlarmış ayrılıklarımız
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var