Ah’ımı Sana Bıraktım İstanbul

___________SEN!
Sürtük İSTANBUL! ..
Yine bu gece yıldızları takmışsın
İki yakana
Boğazına iki sıra inci..
Kıskandım seni.

Gidişe takmış aklını Mayıs’ın son gecesi
Sen sevdaların ayaklarına çelme takarken! ..SERSERİ!
Marmara’nın kapısına kilit vurmuşsun belli..

İsyan düşmüş Ay’ın üstüne
ışığını kestiğin yerden küstürmüşsün geceyi
Can çekişirken özlem ve vuslat hasreti..
Nankörce! mavinin koyusuna bir çığlık bırakmışsın
tuza batırıp teknelerin gölgesini
SEN! renkleri gözyaşına yatırmışsın.ASİ!

Hey SEN! İstanbul...
Gidipte dönmemelerin ardından dökülen
onca AH! ları
Yedi Tepene kambur yapmışsın
Benimkini taşıyabilecek misin peki?
Nice sürgün aşkı haremine konuk etmişsin
Benim başımı omzumda bırak bari! VAHŞİ!
Hadi durma!
Vur! düş bozgunu gönülleri surlarına /arsız elli Yedikuleli!

AH! İstanbul! Ah! SEN!
Yaşanılası yer değilsin yalılarına vuran
_________________bu kimsesizlikle.
Masum ayrılıklara yataklık yapan
AFİLLİ geçmişinle
Terk ediyorum seni eşruhumun cinnetine
Aç! kilidini geçeceğim EGE’nin selametine
Göm! kuyularını/zindanlarını
ölüm hafif bu gece..
Sitemi ağır rüzgarların özgürlüğündeyim.

İstanbul! SEN!
_____toprağına vicdan sürülsün EMİ!