Çarpık çurpuk,
Yalanları bırakın kenara,
Özgürlüğün elli tonu,
Grinin elli tonu derken,
Tonla dertlendik.
Tam bulduk kendimizi derken,
Kördüğümlendik,
Ne tenimizde ton kaldı,
Ne de aşkla biten son.
Çokça yürüdük,
Çokça sevdik,
Bol bol kullandık,
Bol bol harcadık,
Basma kalıp heveslere,
Çanak olduk,
Aslında biz duyuramadık kendimizi.
Kayıt Tarihi : 10.3.2024 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!