Sen hangi mabetin kapısını açarsan aç, günahlarının bedeli tövbelerinin üstünde olacak.
Kırdığın kalplerin cam kırıklarını avuçlarına dökecek melekler.
Yalanlarının omuzlarına bir de pişmanlığın çökecek.
Oysa çok şey değildi istediğim;
Goncaları dalında bırakacaktın,kışa zorlamayacaktın Mevsimlerini, köklerini toprağından ayırmayacaktın.
Bu kadar ayrılığa hangi can dayanırdı ki!
Sen hangi inancın peşine düşersen düş,ettiğini bulacaksın aradığın affedişlerde.
Ah ettim;kurtuluşun birtek benim elimden olacak.
24 Ağustos 2017
Kayıt Tarihi : 6.10.2017 01:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!