ÇOCUK...
İndir önlüğünün eteğini çocuk, Bırak dağ etekleri utansın.
Kendini dağ zanneden alçakların yüzsüzlüğü kararsın.
Gözyaşın dökülüyor zamanın vicdanına. Merhamet kör kütük fakir şimdi.
Önlüğünün altından mintanın üşür, önlüğünü ört utangaclığının üstüne.
Elindeki poşeti çanta diye taşıma, defterlerin, kitapların üşür.
şimdi O poşeti infaz et portmantonun soluna. Aslı kalsın bir süre fukaralığın.
Sensizdim kendime bir iş aradım,
Baştan savıp asabımı bozdular.
Hatırşinas dostlarıma uğradım,
Sağolsunlar müdür beye yazdılar.
Müdür bey gerçekten yufka yürekmiş,
Devamını Oku
Baştan savıp asabımı bozdular.
Hatırşinas dostlarıma uğradım,
Sağolsunlar müdür beye yazdılar.
Müdür bey gerçekten yufka yürekmiş,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta