sussun o dilin artık sussun....
sözlerin....var ya....sözlerin....
namludan çıkan kurşun gibiler....
ne varsa son defa kussun....
tutmuyor artık dizlerim....
iliğim kemiğim eridiler....
yorulmadın gittin yıllardır....
sustum hep dedim yardır....
belki güzel günlerimiz vardır....
dedikçe iyice delirdiler....
kurdun ne varsa içinde kurdun....
kan çanağı sanki gözlerin....
hal bu ki ne güzel gülerdiler...
yordun be kadın artık yordun....
bozulmadı bir türlü ezberin....
gerdikçe beni gerdiler....
söz var kapıları açan anahtardır....
söz var ağustosta yağan kardır....
koca dünya artık bana dardır....
dar ağacına ipimi gerdiler....
sordun söyledim bir daha sordun....
hiç mi yok doğruların düzlerin....
kuru dallar bile yeşerdiler....
sense öylece durdun....
bir yaprak bile dökmedi güzlerin....
olsaydı sararıp düşerdiler....
içinde ki ne bitmedik hardır....
anlaşılan çok çilem vardır....
ah bir desem kar kardır....
akıllı adammış derdiler....
Kayıt Tarihi : 9.7.2025 20:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!