Ah be içimdeki haylaz Şiiri - Mustafa Af ...

Kafanı okşayan elleri yalan sanma
Hevesle ruhuna dokunan melodiye kanma
Kendine senden başka yar arama
Issız yolara düşerde kendini bulamazsın be çocuk

Feleğin tatlı oyununa kanıpta şeker olan zamanını heder eyleme be çocuk

Düşünce kanayan bacağına üzülme Başına sis çökünce dertler seni bölük bölük bölerde dayanırsın şaşırma be çocuk

Umutlarını uçurtma yap uçur ama serçe gibi göğe salma giderde el sallamak zorunda kalırsında dalların kopar be çocuk

Gülüşlerini saklayıp hatıra sanma güldürmez ederde uzayan yollarda
yol biter hasretin bitmez be çocuk

Buğday gibi yüreğini taşlarla ez ama gözlerindeki masumiyeti yaban eller diyarında unutma sahip çıkki zalim olma be çocuk

İhanet edenin kendin olduğunu unutupta içindeki kor ateşleri dışarı salma senide yakarda söndüremezsin be çoçuk

Dünya dediğin şu hayata kanma,ölüm varken yaşadım sanma,güngelir için için ölürsünde ölümü anlayamazsın be çocuk

Yaşadıklarını bardakta damla olarak varsayda okyanuslara sahip olmaya kalkma boğulur kalırsın karanlıklarda da ışık bulamazsın be çocuk

Adımlarını sayda insanların yaptıklarını sayma sabır etmeyi öğrende deprem eyleme Gönülleri be çocuk

Sen üzülüp boynunu yere yaslama
Gelemem gökyüzündeki salıncağına
Gelemem gözlerine bakmaya be çocuk