Ah Babam, Vah Babam Şiiri - Ferhat Seyhan

Onca çocuğun vardı,
Onca dostun, arkadaşın vardı,
Yalnız düşmüşsun babam,
Yaşlı düşmüşsun babam.

Ah babam, vah babam
Be hey bahtı kara babam
Kardan bakışlı babam,
Kara gözlü, yorgun babam.

Bir vakit dağ gibiydin arkamızda,
Gölgen bile sığınaktı bize
Bir ışık misali düşerdin önümüze,
Şimdi zaman ne hale getirmiş seni
Yaradır gecen,
Karadır uzun gecelerin babam.

Ah babam, vah babam
Be hey bahtı kara babam
Kardan bakışlı babam,
Kara gözlü, yorgun babam.

Bir ömür çalışmışsın, çırpınmışsın
Gençliğini alın terine sermişsin.
Zaman seni hoyratça yoğurmuş
Felek sana ah ettirmiş, başını eğmiş
Yıkmamış seni babam
Ama her darbesi iz bırakmış
Çarpmış, paramparça etmiş
Ne hale düşürmüş seni babam.

Ah babam, vah babam
Be hey bahtı kara babam
Kardan bakışlı babam,
Kara gözlü, yorgun babam.

Hadi babam,
Kalkıp eskisi gibi bize bağırsan, dövsen, sövsen,
Böyle sessiz durmazsan babam.
Eskisi gibi endişe ve korkularınla tekrar bizi sevsen
Kirpiklerini kaldırıp esmer esmer gülsen
Ne güzel olurdu babam

Ah babam, vah babam
Be hey bahtı kara babam
Kardan bakışlı babam,
Kara gözlü, yorgun babam.