Sırtımdan dizlerime uzanan
bu ağır sızı
boşuna değil.
Bir ömür yürüdüm çünkü,
taşlıydı yollar.
Saçımda beyaz
zamansız bir misafir değil,
her biri
gördüğüm günlerin
tutanağıdır.
Gençlik geçti
sessizce değil,
direnerek geçti.
Her sevincin altına
bir hüzün bırakarak.
Artık biliyorum:
Yaşlılık
yenilmek değildir.
Bazı acıların
yerleşik hale gelmesidir.
Ve ben
bu bedeni
bir ülke gibi taşıyorum.
Yorgun,
ama hâlâ
ayakta.
Kayıt Tarihi : 22.12.2025 19:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!