Ağlıyorum hep.
Kader torbasındaki,
En büyük ödülüm bu oldu.
Ağlıyorum hep.
Gülmeyi unuttum.
Pamuk gibi yumuşacık,
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu ne hüzündür böyle sanırım hayat yormuş fazlaca.Acılar sıkıntılar görmüş sanırım fazlasıyla bu yürek.Ağlatırsa mevlam yine güldürür diyeceğim türkü olduğundan değil tabiki gerçek bir söz olduğundan.Herşeye rağmen her yeni gün bir umuttur efendim.Allaha emanet olunuz saygı ile
Ankara /Küçükesat'tan selamlar saygılar
ümüt güngör
Oooo kimleri görüyorum...
Ümran hanım yıllardır tanırım ama şiirden hiç bahsetmemiştiniz. Sizi şiir zemininde görmek ne güzel... sdelamlar bacım
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta