Cehalet dünyada vijdanım çökük
Giderken nefsimle tâ derinlere
Bugumlandı terledim sandım göçük
Korktum attılar düştüm hendeklere
Bir huri uzattı elini bana
O an can havliyle tutunamadım
Yüzümü çevirdim ahşap tavana
Çok korkmuşum birden uyanamadım
Şeytan su döktükce aglıyor ölü
Övünüyor eserim deyip gafil
Mevtayı örtüp cekmiş beyaz tülü
Meded bekler dünyadan göçen cahil
Harun yildirim
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,