Ağlıyor Muyuz! Şiiri - Şenol Kara

Eskiden
Ağlardık
İçimizi çeke çeke.
Hemde açık açık
Ulu orta.

Şimdilerde
Ağlıyoruz
Ağlamasına da...
Ağlıyor muyuz?
Ağlar gibi mi yapıyoruz?

Niye mi?
Bahanemiz kalmadı.
Yalanlarımız Kaf dağını
Çoktaaan geçti.

Niye mi?
"Söz gümüşse sükût altındır."
Sözündeki sükûûût!!!
Lafazanlara çoktaaan yetişti.

Şimdilerde...
Gözlerimiz;
Elimizden kayıp giden
İnsanlığımıza,
Kalbi delik deşik
Yavrularımıza,
ağlamalı.

Şimdilerde...
Yüreğimiz;
Bugün de ölmedim!!!diye,
sevinen ANNELERİ,
Beni niye doğurdun!!!
diye haykıran
SABİLERİ
dağlamalı.

O zaman;
Acı, Kan
Ter ve gözyaşı
dökülmeyecek.
Yangın yeri
Mehşer-i kalabalık,
Anka kuşu misali
Küllerinden
YENİDEN DİRİLECEK.

SARIOĞLAN