Uzanmıştım ezelden nice baharlara
Kışlarımın sayısı sığmaz sayfalara
Gölgem korunak oldu saf sevdalara
Şimdi ağla yüreğim doyasıya ağla
Mazideki fidanlar kayboldu ufukta
Kök salamadım kara toprağa
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
